Post by Maluenda Mabella Colwall on Sept 7, 2011 11:08:29 GMT 3
Bilgesu
Üç yýl oluyor yaklaþýk
Yavaþça araladýðý gözleriyle odaya göz gezdirdi. Kýzlarýn hepsi kalkmýþ olmalýydý. Yataklar toplu, kitaplar daðýnýktý. Ve tabi ki gecenin bilmem kaçýnda kalkýp açtýðý pencereyi kapatmýþlardý. Onlarla paylaþmadýðý dostluðunu rüzgârla paylaþmasýný kýskanýyorlardý belki de. Hafifçe kýkýrdayarak camý açtý. Cevap olarak gýdýkladý rüzgâr onu. Daðýnýk býraktýðý saçlarýný tarama zahmetine girmeden yere býraktýðý hafifçe buruþmuþ cüppeyi geçirdi üzerine. Aynanýn karþýsýna geçip dolgun dudaklarýna kýrmýzý rujunu sürdü. Bir kaç gece öncesinden kalma göz kalemi hala temizlenmemiþti ve hafif akmýþ görüntüsüyle koruyordu imajýný. Aynadaki yansýmasýna bir tebessüm daha yolladý. O tanýdýk güvenli yürüyüþüyle kapýyý açtý, sessizce zindana yöneldi. Saate kalýrsa kahvaltý çoktan bitmiþ olmalýydý. Ev cinleriyle de arkadaþlýðýný uzun zaman önce kestiðinden mutfaða girmeye gerek görmedi fakat hafif bir içgüdüyle sola çevirdi baþýný. Oradaydý iþte duvara dayadýðý kýzýn üzerinde dudaklarýný vahþice gezdiriyordu. Önceki günkü kýz deðildi bu ya da ondan önceki günkü muhtemelen daha sonra da olmayacaktý. Yine de içi tanýdýk bir kýskançlýk duygusuyla doldu. Çok sürmedi bu duygu. Artýk alýþtýðýndan mýdýr içi sýzlamadý bile yinede adýmlarýný bir kaç misli hýzlandýrdý.
Sýnýfa geçtiðinde her zamanki yerinin dolu olduðunu fark etti sinirle. Mini eteði, parmaðýna doladýðý platin sarýsý saçlarý ve yüzündeki o tarif edilemez derecede rahatsýz edici ifade bir yerden tanýdýktý. Kýzgýnlýkla onun bugün gördüðü kýz olduðunu fark etti. Yedi yýldýr bilmem kaç kere onun için öldüðü çocuðun dudaklarýna dudaklarý deðen kýz olduðunu. Kaç kere hayalini kurduðu aný yaþayan kýz olduðunu. Ýçi tekrar ama bu sefer daha büyük bir nefretle doldu. Hýzlý adýmlarla kýza yürüyüp asasýný baþýna dayadý. Þimdiden bir kaç gözün ona çevrildiðini hissediyordu; onun gözleri dâhil. Uðruna yer þeyi yakabileceði o gözler dâhil. Gözlerinden o yeþil kývýlcýmlarýn kýzý yakýp geçtiðini hissedebiliyordu. Zavallý yaratýðýn gözbebekleri büyümüþ þaþkýnlýkla ona bakýyordu. Sinsi bir gülümsemeyle týsladý ;” Eðer þimdi o koca sürtük poponu yerimden kaldýrmazsan tatlým seni kocaman bir öküze çevirmekten mutluluk duyarým. Ve Merlin biliyor ki bir saniye duraksamam. Üç saniyen var. Þimdi hemen kalk oradan !" Kýzýn yüzünün aldýðý þekli izledi zevkle. O da nefretle bakýyor fakat karþýsýndakinin gücü karþýsýnda kaybeden olacaðýný biliyordu. Ve Penelope yapardý kaybedecek hiç bir þeyi yoktu, hiç olmamýþtý. Yavaþça baþladý; “Bir, iki..." Kýz hýzlýca yerinden fýrladý. Penelope'a çevirdiði gözlerinde garip bir cesaret vardý. "Çatlaksýn sen." Kýrýk bir kahkaha attý Penelope. “Biliyorum tatlým iþte bu yüzden" kýzýn kalp þeklindeki kolyesine sinsi bir sýrýtýþla baktý. “Accio kolye" Ve yine kazanmýþtý. Uçsuz bucaksýz mavi gözlerinin ona dikildiðini hissediyordu. Ah büyük ihtimalle o vermiþti kolyeyi kýza. Salak. "Bu bir süre bende kalsa iyi olur" Ah hayýr, kýzýn gözleri dolmuþtu.
Yoksa iliþkileri tahmin ettiðinden ötede miydi? Yoksa gerçekten seviyor muydu onu? Aradýklarýný onda mý bulmuþtu? Tüm cevaplarý aradýðý yere; kýzýn gözlerine baktý. Ve kolyeyi hafifçe açtý. Karþýsýnda duran yüzler tanýdýktý. Bu aileyle daha önce defalarca karþýlaþmýþtý. Ailesiyle ayný savaþta, ayný þey uðruna savaþýrken kaybetmiþlerdi hayatlarýný. Ve evet bir kýzlarý vardý onun yaþlarýnda. Penelope uzun zamandýr ilk kez hissetti ve gözlerini karþýsýndaki kýzýn keskin gözlerine dikti sadece ikisinin duyabileceði bir mýrýltýyla konuþtu bu sefer ;" Üzgünüm her þey için." Ve kolyeyi ona uzattý. Yavaþça yerine oturdu. Onlarý izleyenler þaþkýnlýkla ikisine bakýyordu. Bu sefer acý bir gülümsemeyle kývrýldý dudaklarý Penelope 'un. Sýnýfa yavaþça giren öðretmene baktý. Ve baþýný sýraya yaslayýp gözlerini kapattý. Ders dinleyecek halde deðildi.
Üç yýl oluyor yaklaþýk
Yavaþça araladýðý gözleriyle odaya göz gezdirdi. Kýzlarýn hepsi kalkmýþ olmalýydý. Yataklar toplu, kitaplar daðýnýktý. Ve tabi ki gecenin bilmem kaçýnda kalkýp açtýðý pencereyi kapatmýþlardý. Onlarla paylaþmadýðý dostluðunu rüzgârla paylaþmasýný kýskanýyorlardý belki de. Hafifçe kýkýrdayarak camý açtý. Cevap olarak gýdýkladý rüzgâr onu. Daðýnýk býraktýðý saçlarýný tarama zahmetine girmeden yere býraktýðý hafifçe buruþmuþ cüppeyi geçirdi üzerine. Aynanýn karþýsýna geçip dolgun dudaklarýna kýrmýzý rujunu sürdü. Bir kaç gece öncesinden kalma göz kalemi hala temizlenmemiþti ve hafif akmýþ görüntüsüyle koruyordu imajýný. Aynadaki yansýmasýna bir tebessüm daha yolladý. O tanýdýk güvenli yürüyüþüyle kapýyý açtý, sessizce zindana yöneldi. Saate kalýrsa kahvaltý çoktan bitmiþ olmalýydý. Ev cinleriyle de arkadaþlýðýný uzun zaman önce kestiðinden mutfaða girmeye gerek görmedi fakat hafif bir içgüdüyle sola çevirdi baþýný. Oradaydý iþte duvara dayadýðý kýzýn üzerinde dudaklarýný vahþice gezdiriyordu. Önceki günkü kýz deðildi bu ya da ondan önceki günkü muhtemelen daha sonra da olmayacaktý. Yine de içi tanýdýk bir kýskançlýk duygusuyla doldu. Çok sürmedi bu duygu. Artýk alýþtýðýndan mýdýr içi sýzlamadý bile yinede adýmlarýný bir kaç misli hýzlandýrdý.
Sýnýfa geçtiðinde her zamanki yerinin dolu olduðunu fark etti sinirle. Mini eteði, parmaðýna doladýðý platin sarýsý saçlarý ve yüzündeki o tarif edilemez derecede rahatsýz edici ifade bir yerden tanýdýktý. Kýzgýnlýkla onun bugün gördüðü kýz olduðunu fark etti. Yedi yýldýr bilmem kaç kere onun için öldüðü çocuðun dudaklarýna dudaklarý deðen kýz olduðunu. Kaç kere hayalini kurduðu aný yaþayan kýz olduðunu. Ýçi tekrar ama bu sefer daha büyük bir nefretle doldu. Hýzlý adýmlarla kýza yürüyüp asasýný baþýna dayadý. Þimdiden bir kaç gözün ona çevrildiðini hissediyordu; onun gözleri dâhil. Uðruna yer þeyi yakabileceði o gözler dâhil. Gözlerinden o yeþil kývýlcýmlarýn kýzý yakýp geçtiðini hissedebiliyordu. Zavallý yaratýðýn gözbebekleri büyümüþ þaþkýnlýkla ona bakýyordu. Sinsi bir gülümsemeyle týsladý ;” Eðer þimdi o koca sürtük poponu yerimden kaldýrmazsan tatlým seni kocaman bir öküze çevirmekten mutluluk duyarým. Ve Merlin biliyor ki bir saniye duraksamam. Üç saniyen var. Þimdi hemen kalk oradan !" Kýzýn yüzünün aldýðý þekli izledi zevkle. O da nefretle bakýyor fakat karþýsýndakinin gücü karþýsýnda kaybeden olacaðýný biliyordu. Ve Penelope yapardý kaybedecek hiç bir þeyi yoktu, hiç olmamýþtý. Yavaþça baþladý; “Bir, iki..." Kýz hýzlýca yerinden fýrladý. Penelope'a çevirdiði gözlerinde garip bir cesaret vardý. "Çatlaksýn sen." Kýrýk bir kahkaha attý Penelope. “Biliyorum tatlým iþte bu yüzden" kýzýn kalp þeklindeki kolyesine sinsi bir sýrýtýþla baktý. “Accio kolye" Ve yine kazanmýþtý. Uçsuz bucaksýz mavi gözlerinin ona dikildiðini hissediyordu. Ah büyük ihtimalle o vermiþti kolyeyi kýza. Salak. "Bu bir süre bende kalsa iyi olur" Ah hayýr, kýzýn gözleri dolmuþtu.
Yoksa iliþkileri tahmin ettiðinden ötede miydi? Yoksa gerçekten seviyor muydu onu? Aradýklarýný onda mý bulmuþtu? Tüm cevaplarý aradýðý yere; kýzýn gözlerine baktý. Ve kolyeyi hafifçe açtý. Karþýsýnda duran yüzler tanýdýktý. Bu aileyle daha önce defalarca karþýlaþmýþtý. Ailesiyle ayný savaþta, ayný þey uðruna savaþýrken kaybetmiþlerdi hayatlarýný. Ve evet bir kýzlarý vardý onun yaþlarýnda. Penelope uzun zamandýr ilk kez hissetti ve gözlerini karþýsýndaki kýzýn keskin gözlerine dikti sadece ikisinin duyabileceði bir mýrýltýyla konuþtu bu sefer ;" Üzgünüm her þey için." Ve kolyeyi ona uzattý. Yavaþça yerine oturdu. Onlarý izleyenler þaþkýnlýkla ikisine bakýyordu. Bu sefer acý bir gülümsemeyle kývrýldý dudaklarý Penelope 'un. Sýnýfa yavaþça giren öðretmene baktý. Ve baþýný sýraya yaslayýp gözlerini kapattý. Ders dinleyecek halde deðildi.