Post by Harley Manutes on Jun 19, 2011 18:50:15 GMT 3
Ad-Soyad: Harley Manutes
Irk: Guphen
Doðum Tarihi: 23 Ocak
Fiziki Özellikler: Uçlara doðru açýlan koyu renkli saçlar. Siyah gözler. Beyaz ten.
Irk: Guphen
Doðum Tarihi: 23 Ocak
Fiziki Özellikler: Uçlara doðru açýlan koyu renkli saçlar. Siyah gözler. Beyaz ten.
Geçmiþ~
Ölüyordu… Ona yaþamý veren bu beden, her saniye daha da soluklaþýyor, aðýrlaþýyordu. Yakýnda derin mavi gözler, sonsuza kadar kapanacaktý. Bunu deðiþtirebilecek bir þey yoktu.
Ne kadar kaçarsa kaçsýn gerçek, yolu üzerinde bulunan ve gözünden kaçýrdýðý bir taþ gibiydi. Sonunda onu yakalamýþ, kendini dizleri üzerinde bulmasýný saðlamýþtý. Topraða sürten avuçlarýyla birlikte gözyaþlarýný tutamamýþ, çýðlýklarýný susturamamýþtý. Ölüyordu. Bir gün onu terk edecekti.
O aný göðüsleyebilmek için, her gün onun yanýnda olmaya karar verdi. Babasý bunu yanlýþ buluyor, annesine daha fazla baðlanmamasý için, odasýna girmesini yasaklýyordu. Ýçinde verdiði savaþa, birde babasýna karþý verdiði savaþ katýlmýþtý
Bir gece odasýna gizlice girip, yataðýna týrmandýðýný, yüzünü saçlarýna bastýrarak hýçkýrdýðýný unutmamýþtý. Karanlýðýn ortasýna parlayan beyaz ve zayýf elin onu nasýl bulduðunu yanaðýnda nasýl gezdirdiðini…
“Küçük Harley’m. Gittiðim yerde herkese senden bahsedeceðim, nasýl havalara sýçrayýp süzüldüðünü, ayaklarýnýn üzerinde saatlerce nasýl döndüðünü ve güldüðünde, etrafýndaki her þeyin nasýl önemsizleþtiðini. Eminim seni çok merak edeceklerdir. Ben ise yeryüzünü gösterip, siyah saçlarýnýn nasýl süzüldüðünü göstereceðim onlara...”
Anlattýklarýnýn onu yatýþtýrdýðýný hissediyordu, diðer yandansa hýçkýrýklarý son bulmuyordu. O gece orada uyuyana kadar, kaldý.
…
O gün milyonlarca el tutmuþ, milyonlarca kez kucaklanmýþ, teselli edilmiþti. Ama hiç biri annesinin yokluðunu, bir an olsun bile unutturamamýþtý. Babasý ondan sürekli kaçmýþ, ellerini kýrmýzý gözlerinden ayýrmamýþtý. Sadece törenden ayrýlýrken, elini sýrtýna koyup, “Onun yerine geçmeye çalýþmayacaðým, artýk küçük bir kýz deðilsin. Onu her zaman özleyeceðiz.” Bu konu hakkýnda ilk ve son konuþmasýydý ve görünüþe göre pek özenmemiþti, ama Harley için yeterliydi. Babasýný tanýyordu ve bundan daha fazlasýný beklemiyordu. Onun için hayat 8 yaþýnda tekrar baþlamýþtý.
…
“Bu bayan seninle ilgilenmek için geldi, yanýmýzda yaþayacak, ona her türlü ihtiyacýný aktarabilirsin. Gereksiz davranýþlardan uzak dur ve saygýlý ol.”
Bu konuþma cenazeden sonraki yýl gerçekleþmiþti ve babasýnýn Harley ile yaptýðý en uzun konuþmalardan biri olmuþtu. Bakýcýsý eve yeniden hayat vermiþ ve baba kýz arasýndaki uçurumu azaltmýþtý. Harley yeniden kendini mutlu hissetmeye baþlamýþ, ilk arkadaþýný edinmiþti. Hayatrýnda ilk defa bir dünyalý tanýmýþtý. Bu onu kesinlikle rahatsýz etmiyordu aksine ilgi uyandýrýyordu ama babasý için ayný þey geçerli deðildi. Genelde onun varlýðýný inkâr edercesine görmezden gelir ve iþçi muamelesinde bulunurdu. Onunla en uzun konuþmasý Harley'e dünya hakkýnda anlattýðý þeylere son vermesi ve onu daha fazla özendirmemesi üzerineydi. Harley'e öðrettiði pek çok dans çeþidininde "unutulmasýný ve tekrarlanmamasýný" istemiþti
…
Harley, neredeyse yalnýz büyümesine karþýn, þimdi kendi baþýna ayakta durabiliyor, ömrünün geri kalanýný daha iyi görebiliyordu. Akademiye gitme konusunda babasýndan daha istekliydi. Evde eðitimi hayal bile edemezdi.
Ölüyordu… Ona yaþamý veren bu beden, her saniye daha da soluklaþýyor, aðýrlaþýyordu. Yakýnda derin mavi gözler, sonsuza kadar kapanacaktý. Bunu deðiþtirebilecek bir þey yoktu.
Ne kadar kaçarsa kaçsýn gerçek, yolu üzerinde bulunan ve gözünden kaçýrdýðý bir taþ gibiydi. Sonunda onu yakalamýþ, kendini dizleri üzerinde bulmasýný saðlamýþtý. Topraða sürten avuçlarýyla birlikte gözyaþlarýný tutamamýþ, çýðlýklarýný susturamamýþtý. Ölüyordu. Bir gün onu terk edecekti.
O aný göðüsleyebilmek için, her gün onun yanýnda olmaya karar verdi. Babasý bunu yanlýþ buluyor, annesine daha fazla baðlanmamasý için, odasýna girmesini yasaklýyordu. Ýçinde verdiði savaþa, birde babasýna karþý verdiði savaþ katýlmýþtý
Bir gece odasýna gizlice girip, yataðýna týrmandýðýný, yüzünü saçlarýna bastýrarak hýçkýrdýðýný unutmamýþtý. Karanlýðýn ortasýna parlayan beyaz ve zayýf elin onu nasýl bulduðunu yanaðýnda nasýl gezdirdiðini…
“Küçük Harley’m. Gittiðim yerde herkese senden bahsedeceðim, nasýl havalara sýçrayýp süzüldüðünü, ayaklarýnýn üzerinde saatlerce nasýl döndüðünü ve güldüðünde, etrafýndaki her þeyin nasýl önemsizleþtiðini. Eminim seni çok merak edeceklerdir. Ben ise yeryüzünü gösterip, siyah saçlarýnýn nasýl süzüldüðünü göstereceðim onlara...”
Anlattýklarýnýn onu yatýþtýrdýðýný hissediyordu, diðer yandansa hýçkýrýklarý son bulmuyordu. O gece orada uyuyana kadar, kaldý.
…
O gün milyonlarca el tutmuþ, milyonlarca kez kucaklanmýþ, teselli edilmiþti. Ama hiç biri annesinin yokluðunu, bir an olsun bile unutturamamýþtý. Babasý ondan sürekli kaçmýþ, ellerini kýrmýzý gözlerinden ayýrmamýþtý. Sadece törenden ayrýlýrken, elini sýrtýna koyup, “Onun yerine geçmeye çalýþmayacaðým, artýk küçük bir kýz deðilsin. Onu her zaman özleyeceðiz.” Bu konu hakkýnda ilk ve son konuþmasýydý ve görünüþe göre pek özenmemiþti, ama Harley için yeterliydi. Babasýný tanýyordu ve bundan daha fazlasýný beklemiyordu. Onun için hayat 8 yaþýnda tekrar baþlamýþtý.
…
“Bu bayan seninle ilgilenmek için geldi, yanýmýzda yaþayacak, ona her türlü ihtiyacýný aktarabilirsin. Gereksiz davranýþlardan uzak dur ve saygýlý ol.”
Bu konuþma cenazeden sonraki yýl gerçekleþmiþti ve babasýnýn Harley ile yaptýðý en uzun konuþmalardan biri olmuþtu. Bakýcýsý eve yeniden hayat vermiþ ve baba kýz arasýndaki uçurumu azaltmýþtý. Harley yeniden kendini mutlu hissetmeye baþlamýþ, ilk arkadaþýný edinmiþti. Hayatrýnda ilk defa bir dünyalý tanýmýþtý. Bu onu kesinlikle rahatsýz etmiyordu aksine ilgi uyandýrýyordu ama babasý için ayný þey geçerli deðildi. Genelde onun varlýðýný inkâr edercesine görmezden gelir ve iþçi muamelesinde bulunurdu. Onunla en uzun konuþmasý Harley'e dünya hakkýnda anlattýðý þeylere son vermesi ve onu daha fazla özendirmemesi üzerineydi. Harley'e öðrettiði pek çok dans çeþidininde "unutulmasýný ve tekrarlanmamasýný" istemiþti
…
Harley, neredeyse yalnýz büyümesine karþýn, þimdi kendi baþýna ayakta durabiliyor, ömrünün geri kalanýný daha iyi görebiliyordu. Akademiye gitme konusunda babasýndan daha istekliydi. Evde eðitimi hayal bile edemezdi.
Kiþilik~ Her zaman sýnýrlarýný merak etmiþ, yeni ilgilere açýk olmuþ ve ön yargýda bulunmamýþtýr. Yeni arkadaþlýklara istekli olmuþ, kendini bir balona hapsetmekten korkmuþtur.Rekabet ve hýrs konusunda ailesine göre zayýf olsa da, mükemmeliyetçi yapýsýný kesinlikle onlardan almýþtýr. Kin ve öfke tutmakta baþarýlý olmasa da, yaratýlýþ özelliði olarak insanlarýn davranýþlarýný ve tutumlarýný her zaman göz önünde tutmuþtur. Hayatýnýn en karanlýk dönemleriyle birlikte yaþamayý öðrenmiþtir. Bu onun olgunlaþmasýný saðlamýþ, olgunlaþtýkça duygularýný geri plana çekmiþtir. Hiçbir zaman bir duygunun kendine hâkim olmasýna izin vermemiþ, genel yapýsýný sakin tutmuþtur. Hayal gücü ve düþünceleri her zaman davranýþlarýný etkilemiþ, rahat biri olmasýný saðlamýþtýr. Annesi gibi zarif biri olmayý istemiþ, her zaman çevresine karþý dikkatli ve duyarlý olmaya çalýþmýþtýr. Babasýnýn aksine dünya insanlarýný ilginç bulmuþ ve onlardaki sanat potansiyelini kendi ýrkýndan daha yüksek görmüþtür. Yinede bundan kimseye söz etmemiþ, dile getirmemiþtir. |
Hoþlanmadýklarý: Kaba ve baþýboþlar. Dünya usulü Chypieux yemekleri. Chypieux’de bulunan yaratýklarýn çoðu. Çok fazla yalnýz kalmak.
Hoþlandýklarý: Yaþadýðý aný ve olaylarý anlatma. Hatýrladýklarýný resmetme. Arkadaþlarý.
Fobiler: Yok
Hobiler: Dans, müzik, ve her türlü sanat dalý ile ilgilenmek. Evden uzak uzun yürüyüþler. Yeni yerler görme, canlýlar tanýma.